به همین سادگی .

 

گم شدم .. 

نه بین دیوارهای بلند دو رویی ..  

نه بین حصار سرد حسادت ..  

نه پشت گمار بد گمانی ..  

نه روی هیچ ..  

  

     گم شدم ..  

همین جا ..  

. روی سطح صاف . صیقلی سرد دلت  

                                 به همین سادگی ...

..

 

 

* نشستم اینجا .. بالای دیوار بی اعتمادی ..  

دیواری نامرئی ..  

با آجرهایی سیاه .. که سیاهی هیچ کدامشان به چشمم نیست .. 

پاهایی آویزان از سر بی قراری و  

سری افکنده از روی عشق ..  

 

 

 

** تمام حرف من همین بود ..  

دوستت دارم ..  

دوستم داری ؟؟  

داشتی ؟؟  

نه !!  

دوستت دارم ..  

 

 

 

*** حیف ..  

حرفهایم حریف حرافی کلاغهای سیاه بالای بلندترین درخت خشک باغچه هم نشد

آنجا که من ساکت بودم و ساکت بودم و با هر بار .. شنیدم که میگفتند ..

برف .. برف ..  

برفی نبود ...  

 

 

..

 

 

هیس ... 

ساکت .... 

امشب فقط و فقط میخوام صدای پا بشنوم ... 

کسی که میاد ... 

ساکت ..  

..

 

* مثل جعبه مداد رنگی بچه گی منی ..  

هستی و من همیشه با بوی تن لاغرت مست میشم ..  

مثل همون مدارنگی ها که من هیچ وقت باهاشون یه خط هم نکشیدم ..  

دوست داشتنی و بدون استفاده  

 

  

** دیدی هیچی نموند ..  

نه از خودم .. نه از خودم .. نه از خودت ..  

بدجور برای هم شدیم .. 

یک جا .. یک روز .. هیچ وقت .. !!   

 

 

 

*** وقتی گفتی دستم لرزید  

وقتی چیزی جز هیچ به من نموند .. تنم لرزید ..  

بعد اینهمه وقت .. 

هنوز دلت نلرزیده ؟؟

 

 

 

 **** خسته تر از وقتی هستم که کوه کنده باشم ..  

کوهی از ناباوری ها  

آخ که خوابیدن کنارت میچسبه .. 

کنارخیالت  

لای دره ای پر از علفهای هرز اعتماد ..

..

دیشب وقتی آخر وقت ...

سر شام ..

بعد یه روز دربه دری همیشگی ..

نشستم به خوردن غذای شفته

میشد حدس زد که تمام وقت ..

                               

                                  به تو فکر میکردم ..